Pisma i wyroki

W dniu 31 stycznia 2018 r. wydane zostało obwieszczenie Ministra Infrastruktury w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wysokości opłat za wydanie dokumentów związanych z wykonywaniem publicznego transportu zbiorowego oraz wzorów tych dokumentów.

W dniu 2 maja 2018 r. podpisana została przez Prezydenta ustawa o zmianie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym z dnia 22 marca 2018 r.

W dniu 20 grudnia 2017 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie odpoczynku kierowcy w pojeździe. Sygnatura akt: C-102/16. Wyrok rozstrzyga kwestię dotyczącą kary grzywny wobec kierowcy samochodu ciężarowego, który spędza regularny tygodniowy odpoczynek w pojeździe, a nie poza nim.

W dniu 15 grudnia 2017 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie podatku od towarów i usług. Sygnatura akt: I FSK 173/16. Wyrok sądu dotyczy świadczenia usług transportowych oraz ustaleń dotyczących ilości transportów, rodzaju i terminu dostarczania towarów. Na podstawie dokumentów można stwierdzić moment rozpoczęcia i zakończenia świadczonych usług. W takiej sytuacji usług tych nie można nazwać usługami ciągłymi i nie stosuje się art. 19a ust. 3 VATU. Sąd oddalił skargę kasacyjną w tej sprawie.

W dniu 30 listopada 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku VAT od bezpłatnych przewozów. Dyrektor uznał, że usługi bezpłatnych przewozów środkami lokalnego transportu zbiorowego stanowią usługi świadczone w ramach działalności gospodarczej Gminy i niepodlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Rządowe Centrum Legislacji opublikowało projekt ustawy o zmianie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym oraz niektórych innych ustaw z dnia 16 lutego 2018 r.

W dniu 18 lipca 2017 r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w przedmiocie nałożenia obowiązku na przewoźnika. Sygnatura akt: III SA/Kr 520/17. Pracodawca potrącił kierowcy diety za podróże służbowe ze względu na wyrządzone przez kierowcę szkody w postaci nadrabiania drogi przez ignorowanie wyznaczonych tras, uszkodzenie radia CB oraz zniszczenie opon w wyniku niedbalstwa. Inspektor pracy nakazał przewoźnikowi zapłatę należnych diet na poczet wynagrodzenia kierowcy, bowiem potrącenie z wynagrodzenia należności możliwe jest tylko za zgodą pracownika.

W dniu 11 października 2017 r.  zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym. Sygnatura akt: II SA/Gl 497/17. Podczas kontroli firmy handlowo-usługowej śląski wojewódzki inspektor transportu drogowego stwierdził sporo nieprawidłowości. Firma prowadziła działalność przewozu drogowego na potrzeby własne, zatrudniała kierowców na umowy cywilnoprawne, nie posiadała odpowiednich zaświadczeń i zezwoleń. Kierowcy zatrudnieni na podstawie umowy-zlecenia nie są pracownikami w rozumieniu Kodeksu Pracy.

GŁÓWNE ROZWIĄZANIA ZAPROPONOWANE W PROJEKCIE USTAWY O ZMIANIE USTAWY O PUBLICZNYM TRANSPORCIE ZBIOROWYM PRZYGOTOWANYM PRZEZ MINISTERSTWO INFRASTRUKTURY I BUDOWNICTWA 1.     Ograniczenie do niezbędnego minimum zakresu planów transportowych.

W dniu 20 lipca 2017 r. zapadł wyrok Sądu Najwyższego o oddaleniu skargi kasacyjnej w przedmiocie wypadku pod wiatą przystankową. Sygnatura akt: IV CSK 591/16. Wyrok dotyczy odpowiedzialności odszkodowawczej gminy za obrażenia ciała pasażerki na skutek zawalenia się wiaty przystankowej, która nie stała na działce gminy ani w pasie drogowym. Wiata przystankowa stała na działce prywatnej, której współwłaścicielką była poszkodowana pasażerka. Sąd Najwyższy uznał, że gmina odpowiada za szkodę pasażerki na podstawie art. 18 pkt 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym.