Dział I. Przepisy ogólne PPTZ

W dniu 2 października 2013 roku zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w przedmiocie ustalenia opłaty za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Miasto Łódź. Uchwalone zostało, że korzystanie przez operatorów i przewoźników ze wskazanych w uchwale przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym  jest Miasto Łódź - jest odpłatne. Opłata miała być pobierana za każde zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym. WSA w Łodzi stwierdził nieważności zaskarżonej uchwały.

Na łamach Komunikacji Publicznej nr 1/2015 ukazał się artykuł radcy prawnego Jędrzeja Klatki pt. Organizowanie publicznego transportu zbiorowego na szczeblu metropolitalnym oraz na styku dwóch województw. Artykuł dotyczy zasady organizacji i funkcjonowania regularnego przewozu osób w publicznym transporcie zbiorowym realizowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w strefie transgranicznej, w transporcie drogowym, kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim oraz w żegludze śródlądowej. Zachęcamy do przeczytania.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 27 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, zintegrowany węzeł przesiadkowy to miejsce umożliwiające dogodną zmianę środka transportu wyposażone w niezbędną dla obsługi podróżnych infrastrukturę, w szczególności: miejsca postojowe, przystanki komunikacyjne, punkty sprzedaży biletów, systemy informacyjne umożliwiające zapoznanie się zwłaszcza z rozkładem jazdy, linią komunikacyjną lub siecią komunikacyjną. Stan prawny: 29.12.2014 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 28 ustawy o publicznym transporcie drogowym, zrównoważony rozwój publicznego transportu zbiorowego - proces rozwoju transportu uwzględniający oczekiwania społeczne dotyczące zapewnienia powszechnej dostępności do usług publicznego transportu zbiorowego, zmierzający do wykorzystywania różnych środków transportu, a także promujący przyjazne dla środowiska i wyposażone w nowoczesne rozwiązania techniczne środki transportu. Stan prawny 13.10.2014 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym komunikacja miejska oznacza gminne przewozy pasażerskie wykonywane w granicach administracyjnych miasta albo: a) miasta i gminy, b) miast, albo c) miast i gmin sąsiadujących - jeżeli zostało zawarte porozumienie lub został utworzony związek międzygminny w celu wspólnej realizacji publicznego transportu zbiorowego.   Stan prawny na dzień 28.05.2014 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym zintegrowany system taryfowo-biletowy to rozwiązanie polegające na umożliwieniu wykorzystywania przez pasażera biletu, uprawniającego do korzystania z różnych środków transportu na obszarze właściwości organizatora publicznego transportu zbiorowego.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym przepisów w/w ustawy nie stosuje się do regularnego przewozu osób realizowanego w: międzynarodowym transporcie drogowym; międzynarodowym transporcie morskim; międzynarodowej żegludze śródlądowej; celach turystycznych.

Zgodnie z art. 4 pkt 10 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym przez powiatowe przewozy pasażerskie należy rozumieć przewóz osób w ramach publicznego transportu zbiorowego wykonywany w granicach administracyjnych co najmniej dwóch gmin i niewykraczający poza granice jednego powiatu albo w granicach administracyjnych powiatów sąsiadujących, które zawarły stosowne porozumienie lub które utworzyły związek powiatów; inne niż przewozy gminne, wojewódzkie i międzywojewódzkie.

Zgodnie z brzmieniem art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. 2011 r., Nr 5, poz. 13), dalej ‘ustawa o publicznym transporcie zbiorowym’ „po zawarciu umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego organizator wydaje operatorowi zaświadczenie (…). Z kolei art. 28 ust. 4 zd.