PRAWO TRANSPORTOWE – NEWSLETTER CZERWIEC 2022 r. 1. NOWE PRZEPISY W dniu 27 czerwca 2022 r. w Dzienniku Ustaw pod pozycją 1343 Marszałek Sejmu ogłosił jednolity tekst ustawy o publicznym transporcie zbiorowym zobacz Począwszy od 28 czerwca 2022 r. w treści uchwał oraz umów należy wskazywać Dz. U. 2022 r. poz. 1343.   2.. PROJEKTOWANE ZMIANY PRZEPISÓW W dniu 8 czerwca 2022 r. Parlament Europejski w pierwszym czytaniu rozpatrzył wniosek Komisji Europejskiej o zmianę Rozporządzenia UE 2019/631 w odniesieniu do wzmocnienia norm emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dla nowych lekkich pojazdów użytkowych zgodnie z ambitniejszymi celami klimatycznymi Unii    zobacz Parlament Europejski przyjął nową definicję „pojazdu hybrydowego typu plug-in” lub „PHEV” (Plug-in Hybrid Electric Vehicle): pojazd napędzany kombinacją silnika elektrycznego wraz z akumulatorem wielokrotnego ładowania oraz silnika spalinowego, które mogą działać razem lub oddzielnie.” (art. 1 ust. 1 pkt 3 litera aa)    zobacz   3. ORZECZNICTWO Wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu z 14 lutego 2022 r. I C 332/21   zobacz  pasażer był uprawniony do bezpłatnego przejazdu z uwagi na osiągnięty wiek. Powyższe jednak nie zwalniało go z obowiązku uiszczenia opłaty za przewożony rower. obowiązek upewnienia się co do wysokość ewentualnych opłat ciąży na pasażerze, który korzysta z usług publicznego transportu zbiorowego. Wyrok  Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 kwietnia 2022 r. II GSK 1835/18    zobacz W dniu 8 grudnia 2016 r. Gmina A. jako organizator publicznego transportu drogowego ogłosiła zamiar przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia na zawarcie umowy oświadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym. W konsekwencji powyższego ogłoszenia Gmina w dniu 13 listopada 2017 r. opublikowała na stronie Biuletynu Informacji Publicznej "Ogłoszenie o postępowaniu pn.: Świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego, w miejskich przewozach pasażerskich w transporcie drogowym na terenie Gminy w 2018 r." Ogłoszenie o postępowaniu zaskarżył przewoźnik zainteresowany zawarciem umowy na 2018 r., ponieważ wprowadzenie innego operatora groziło powstaniem po jego stronie szkody. Umowa zawarta z operatorem nie jest czynnością organizatora podlegającą kontroli sądowoadministracyjnej. Jednym z obligatoryjnych elementów ogłoszenia jest określenie rodzaju transportu oraz linii komunikacyjnej, linii komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej, na których będą wykonywane przewozy. WSA uznał, że organizator naruszył art. 23 ust. 6 u.p.t.z. poprzez niezachowanie określonego w tym przepisie okresu w związku ze zmianą informacji, o których mowa w art. 23 ust. 4 pkt 1-3 u.p.t.z, a także w związku ze zmianą treści ogłoszenia o postępowaniu w zakresie określenia linii komunikacyjnych, na których dokonywane będą przewozy. NSA uznał, że ogłoszenie Gminy o wszczęciu postępowania w sprawie wyboru wykonawców mających świadczyć usług publicznego transportu zbiorowego nie jest ogłoszeniem, o którym mowa w art. 59 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 i art. 22 ust. 1 pkt 1 - 3 u.p.t.z. Ogłoszenie Gminy o wszczęciu w sprawie wyboru wykonawców nie notyfikowało ono bowiem zamiaru bezpośredniego zawarcia umowy. W takiej sytuacji ogłoszenie Gminy o wszczęciu postępowania w sprawie wyboru wykonawców nie jest również aktem ani czynnością, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi I nie może być zaskarżone do sądu administracyjnego. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 17 maja 2022 r. I SA/Rz 184/22    zobacz  Spór pomiędzy Dyrektorem Krajowej Informacji Skarbowej a przewoźnikiem dotyczył oceny charakteru środków, jakie podatnik uzyskuje od organizatora transportu, którym jest jednostka samorządu terytorialnego, z tytułu realizacji zleconych mu zadań. Według Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stanowią one wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz powiatu, w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podstawą realizacji których jest stosunek zobowiązaniowy, wynikający z zawartej przez strony umowy. Skarżący przewoźnik twierdzi, że otrzymywane przez niego środki mają charakter rekompensaty, a ściślej swoistego charakteru dotacji o charakterze podmiotowym, której wypłata pozostaje bez wpływu na płaconą przez pasażerów cenę za przejazd. Gdyby wartość wpływów z biletów zrównoważyła wysokość kosztów realizacji przewozów oraz odpowiedni poziom zysku (rozsądnej marży) to skarżącemu przewoźnikowi żadna rekompensata by nie przysługiwała. Trudno więc w tym wypadku mówić więc o jakichkolwiek świadczeniach wzajemnych stron, a tym bardziej o ich ekwiwalentności. nie można mówić, że wykonując swoje zadania w zakresie organizacji transportu publicznego, powiat działa w oderwaniu od swojego statusu organu władzy publicznej. w oparciu o zapisy zawartej z powiatem umowy, skarżący nie uzyskał przymiotów właściwych organom władzy publicznej czy też ich urzędom. błędne jest stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, iż środki uzyskiwane przez przewoźnika od organizatora przewozów mają charakter typowej zapłaty za wykonywane usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. w świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT rekompensata otrzymywana przez skarżącego przewoźnika nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest podstaw do stwierdzenia bezpośredniego związku tej rekompensaty z ceną konkretnej usługi transportowej realizowanej na rzecz pasażera. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 8 czerwca 2022 r. II SAB/Gd 28/22    zobacz  przewoźnik wykonujący regularne przewozy w ramach transportu publicznego jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. informacje dotyczące kontroli biletów są informacją publiczną (zob. wyroki NSA z 17 października 2013 r., I OSK 952/13, z 6 marca 2013 r., I OSK 2917/12 i z 17 lipca 2013 r., I OSK 1390/13; wyrok WSA w Gdańsku z 20 kwietnia 2016 r., II SAB/Gd 33/16, wyrok WSA w Olsztynie z 18 lutego 2014 r., II SA/Ol 3/14, dostępne na stronie https://orzeczenia.nsa.gov.pl). Spółka, której wspólnikami są wyłącznie prywatne osoby prawne i osoby fizyczne która zajmuje się m.in. transportem lądowym pasażerskim, miejskim i podmiejskim  jest podmiotem do udzielenia informacji publicznej będącej w jej posiadaniu.   4. AKTUALNOŚCI I PUBLIKACJE BRANŻOWE Rafał Bajczuk, Parlament Europejski może wbić gwóźdź do trumny aut spalinowych „Gazeta Prawna” z 08.06.2022 r. str. A8   zobacz  Rozporządzenie w sprawie emisji CO2 z samochodów osobowych i dostawczych narzuca konieczność stopniowego ograniczania średnich emisji z nowych samochodów, dlatego przynajmniej część produkcji muszą stanowić samochody elektryczne. Franciszek Sterczewski, Transport to również usługa publiczna „Gazeta Prawna” z 26.04.2022 r. str. A12    zobacz  do 11 tys. sołectw, czyli 26 proc. spośród wszystkich, nie dojeżdża żaden transport publiczny. W ciągu rządów PIS zostało zlikwidowanych 230 tys. km linii autobusowych. Mamy ustawowo zapisany obowiązek dowozu dzieci do szkoły podstawowej. uważamy, że powinno się go rozszerzyć dla wszystkich mieszkańców. Jedna z propozycji to zapewnienie 10 autobusów lub pociągów z każdego przystanku w Polsce. W porannym i  popołudniowym szczycie autobus lub pociąg powinien zatem odjeżdżać co godzinę, a poza szczytem co dwie godziny. Patrycja Otto, Krzysztof Śmietana, Dramatycznie brakuje kierowców „Gazeta Prawna” z 17.05.2022 r. str. A9    zobacz W branży transportu było zatrudnionych 105 tys. Ukraińców. Na skutek wojny ok. 40 proc. z nich wyjechało do swojego kraju. Wskutek ostatnich korekt dotyczących kształcenia kierowców utrudniono, a nawet zablokowano wydawanie uprawnień dla kierowców spoza Unii. Dużym problemem jest długie – średnio półroczne – oczekiwanie na wydanie pozwolenia na pobyt oraz pracę dla obywateli spoza UE. innym problemem jest konieczność potwierdzenia przez Ukraińców prawa jazdy, co pozwala nabyć uprawnienia do pracy jako kierowca. pod koniec roku zaczną wygasać wizy dla prawie wszystkich kierowców z Ukrainy. Problem niedoboru kierowców coraz bardziej widać też w komunikacji miejskiej. Z powodu braku odpowiedniej liczby pracowników cięcia w liczbie kursów na początku czerwca musiała wprowadzić Warszawa. W  wielu miastach są problemy z deficytem kierowców. Jednym z powodów jest odpływ Ukraińców, ale większe znaczenie ma rosnąca presja płacowa. Autor: radca prawny Jędrzej Klatka